Na rozpoczęcie roku jubileuszowego 230-lecia Luwr zaprasza 20 współczesnych artystów, wszyscy w wieku poniżej 40 lat, związanych z Paryżem. Każdy z nich weźmie udział w „Louvre Look” w ramach projektu sztuki wizualnej związanego z paryskim muzeum i jego instytucją partnerską, Louvre-Lens. Każda z 20 propozycji będzie miała formę 3:30-minutowego filmu wideo. Projekt został zaprezentowany na pokazie avant-première w Audytorium Michela Laclotte 26 stycznia 2023 roku, następnie jedno wideo tygodniowo będzie umieszczane na koncie Luwru na Instagramie.

Na zaproszenie Luwru 20 współczesnych postaci z każdej sfery twórczej zaproponuje swoje własne spojrzenie na muzeum. Niezależnie od tego, czy pochodzą ze świata malarstwa, poezji, literatury, mody, muzyki eksperymentalnej, kina, instalacji czy wideo, wszyscy mają głęboki osobisty związek z Luwrem, jego kolekcjami, zwiedzającymi, życiem…
Ten bezprecedensowy program gromadzi wypowiedzi Ivana Argote, Hichama Berrada, Antona Bialasa i Kamilyi Kuspanovej, Mykki Blanco i Dachi-Giorgi Garuchavy, Bianki Bondi, Guillaume’a Bressona, Jacoba Bromberga, Théo Casciani, Pan Daijing, David Douard, Eliza Douglas, Jennifer Douzenel, Mimosa Echard, Miles Greenberg, Rafik Greiss, Marie Jacotey, Christelle Oyiri, Ariana Papademetropoulos, Edgar Sarin i Marine Serre.

Według prezesa-dyrektora Luwru, Laurence’a des Cars’a, „poglądy tych 20 artystów odzwierciedlają oryginalne i bardzo osobiste, a zarazem uniwersalne sposoby reagowania na nasze kolekcje. Pokazują nam różne sposoby patrzenia na Luwr i nowe, współczesne sposoby tworzenia z muzeum, potwierdzając jego rolę jako współczesnego miejsca sztuki.

Wszyscy artyści biorący udział w projekcie osiągnęli już uznanie w swojej dziedzinie. Niezależnie od pochodzenia i praktyk artystycznych, odcisnęli oni swoje piętno, stając się ważnymi uczestnikami współczesnej twórczości, a z muzeum uczynili swoją muzę.

Ten innowacyjny projekt składa się z 20 filmów wideo, każdy o długości około 3:30 minut. Dał on artystom możliwość określenia własnego sposobu postrzegania Luwru. Od wspaniałych schodów po marmurowe podłogi, od Cour Khorsabad po galerie malarstwa flamandzkiego, od Salle des Caryatides po galerie średniowiecznej rzeźby francuskiej, każdy z nich stworzył dzieło odzwierciedlające jego osobistą perspektywę na całe muzeum.

Razem artyści – pracując z ekipami filmowymi lub z własnymi telefonami komórkowymi, nocą lub w godzinach zwiedzania, korzystając z zasobów cyfrowych lub skupiając się na osobistym związku z dziełami – stworzyli polifoniczny portret Luwru, w miarę jak życie i publiczność powracały do muzeum.

W dzisiejszych czasach każdy może wykorzystać wideo, aby stać się częścią muzeum, używając telefonu komórkowego do fotografowania lub filmowania. Jest to medium używane zarówno przez ogół społeczeństwa, jak i przez największych filmowców, którzy wykorzystali je do pokazania własnego spojrzenia na Luwr. Aby kontynuować tę tradycję, muzeum zaprezentowało filmy 20 artystów na publicznym pokazie 26 stycznia, podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmów o Sztuce (Journées Internationales du Film d’Art), którego gościem honorowym był znany artysta Dominique Gonzalez-Foerster. Oprócz tego wydarzenia w paryskim muzeum, prace artystów są prezentowane w Louvre-Lens, co wzmocni współpracę między tymi dwoma muzeami.

Projekt będzie również prezentowany publiczności poprzez cotygodniowe filmy zamieszczane na platformach cyfrowych Luwru (w tym na jego koncie na Instagramie, które ma około 5 milionów subskrybentów). Filmy będą ostatecznie żyć swoim życiem w rękach artystów, którzy je stworzyli.

Louvre Looks” jest kontynuacją zaproszenia skierowanego do wielu współczesnych twórców (takich jak Candida Höfer, Jenny Holzer, Anselm Kiefer, Martin Szekely, Yan Pei-Ming), którzy w przeszłości współpracowali z Luwrem, do wybrania i skomentowania dzieła sztuki na Instagramie Luwru. Oba programy poszerzają i przedstawiają społeczność artystów-podróżników muzeum, którzy uczestniczyli w życiu artystycznym Luwru w ciągu ostatnich dwudziestu lat. Podkreślają one wyjątkowy status Luwru jako domu artystów – znany już od XVIII wieku, kiedy to mieściły się w nim pracownie artystów.